Anarchizm - Pod brukiem jest plaża!

198 readers
5 users here now

founded 3 years ago
MODERATORS
1
 
 

cross-posted from: https://slrpnk.net/post/8363072

Leftwing activism of recent decades exhibits an anarchist turn evident in quantitative indicators like mentions of anarchists in news reports and by activists adopting anarchist modes of organization, tactics, and social goals-whether or not they claim that label. The authors of this Element argue that the very crises that generated radical mobilizations since the turn of the millennium have both led activists to reject other strategies for social transformation and to see anarchist practices as appropriate to the challenges of our time. This turn is clearly apparent in the Americas and Europe, and has reverberations on an even broader transnational, perhaps global, scale. This suggests the need for research on social movements to consider anarchists and other marginalized radical traditions more fully, not just as objects of study, but as important sources of theory.

2
 
 

cross-postowane z: https://szmer.info/post/2694490

Niewiele osób wie, że w Palestynie są anarchiści. Ich anarchizm jest inny, niż europejski – nie mają takich doświadczeń i możliwości zdobywania wiedzy. Ten wpis jest po to, by oddać im głos.

Fauda (z arabskiego: Anarchia) to palestyńska grupa anarchistyczna działąjąca na terenach okupowanej Palestyny

Przedstawiamy Wam dwa przełumaczone przez nas wywiady z Faudą – jeden zrobiony przez Black Rose Anarchist Federation, drugi przez AbolishTheUSA

3
 
 

Mam taki pomysł, choć plakat jest do udoskonalenia;

  • symbol anarchizmu dać w takiej rozdzielczości, by nie było pikselozy,
  • pytania chyba warto umieścić w innym miejscu. Może takie "wykręcone, te od teorii jakby równolegle do okręgu z lewej strony, na górze, a prawe analogicznie?

Ma ktoś jakiś pomysł? Chce ktoś pomóc?

Chciałbym takie plakaty drukować i wieszać - przede wszystkim w mniejszych miejscowościach.

4
5
 
 

cross-postowane z: https://szmer.info/post/2567847

Nagranie z wykładu o wrocławskich aktywnościach anarchistycznych, które odbyło się w zeszłym roku na Kongresono.

6
 
 

Poszukuję wzoru, który był drukowany na koszulkach - A wpisane w okrąg tworzyły hasła takie jak solidarność, pomoc wzajemna, nazwy różnych grup itd.

Pomożecie? Nie wiem kto to sprzedawał i gdzie szukać.

7
 
 

Workers Solidarity Federation (WSF) - anarchosyndykalistyczna grupa z Pakistanu przetłumaczyła i wydała książkę Berkmana!

8
9
 
 

Stronka hostująca najnowszą wersję polskiego tłumaczenia Anarchistycznego FAQ oraz Ogólnopolską listę inicjatyw wolnościowych wróciła.

10
 
 

Ciekawe co dziś się dzieje z „liderem FA Łódź” ;)

A tak bardziej serio / byłoby super, gdyby w Łodzi w tym roku znów było demo antyrasistowskie.

Jest tu ktoś z Łodzi? Co myślicie?

11
 
 

Jak w temacie - Czy anarchizm zawiera w sobie odrzucenie władzy prywatnego kapitału, oprócz odrzucenia władzy państwa?

Wg mnie prywatny kapitał, tutaj mam na myśli głównie duże korporacje, jest formą władzy, dążącą do monopolu. Państwo w teorii ma za zadanie tworzyć reguły gry, w którą to grę wszyscy my, włącznie z korporacjami gramy. Czy zadaniem anarchisty powinien być sprzeciw tylko państwu, jako ustalającemu zasady, czy też anarchista powinien spróbować dostrzec, że jedną z głównych zmiennych wpływających na tworzenie zasad są pieniądze, bo pieniądze modelują kierunek zmiany tych zasad, co sprawia, że sama walka z politykami nie jest możliwa do wygrania w sytuacji, gdy anarchista nie dysponuje ilością pieniędzy taką samą, jak korporacja? Czy w ogóle możliwym jest stworzenie takich reguł gry przez państwo, żeby mali mieli te same możliwości, co duzi, bez walki z korporacjami?

Korporacje uważam za wroga, gdyż tak, jak państwo, są to mocno zhierarchizowane twory. Do tego ich jedynym celem jest maksymalizacja zysku bez względu na dobro świata. A posiadając duże pieniądze wpływają na władzę, tj. na politykę i państwo, więc też są tą włądzą. Dlatego moim zdaniem nie grają do tej samej bramki, co osoby, które chcą większej równości na świecie i dbania tenże.

Takie luźne myśli, zapraszam do rozmowy.

12
13
 
 

Weszli to weszli, wyrzucili to wyrzucili, na chuj drążyć.

14
15
16
 
 

cross-postowane z: https://szmer.info/post/1149231

7 lipca 2018 roku odbyło się spotkanie integracyjne wrocławskiego ruchu około-anarchistycznego.

Spotkanie, o którym nie jedna osoba myślała już od lat. W gronie 15 grup wolnościowych oraz osób prywatnych: anarchistek i anarchistów dyskutowaliśmy o wspólnych zasobach, potrzebach, strategii i przede wszystkim o wspólnych celach. Jest to początek budowania silnego i zintegrowanego ruchu na naszym lokalnym gruncie. Udowodniliśmy sobie, że jesteśmy potężną siłą, że wiele sobie możemy nawzajem dać. Tworzymy szeroką sieć bardzo różnych postaw i charakterów i łączą nas wartości takie jak wolność, sprawiedliwość, oddolność, niehierarchiczność i pomoc wzajemna.

Spotkanie to pokazało nam samym jaką stanowimy siłę w mieście, iloma różnymi sprawami i tematami się zajmujemy, w ilu trudnych problemach pomagamy: lokatorskich, pracowniczych, żywnościowych, itd. oraz potwierdziło, że anarchia oznacza porządek i możemy być dumni z tego co robimy!

Dzień ten wpisze się na karty historii ruchu alternatywnego w mieście jako początek czegoś ważnego.

W związku z tym na stronie wolnywroclaw.pl i na funpage Federacja Anarchistyczna Wrocław zacznie pojawiać się więcej informacji o wydarzeniach w mieście organizowanych przez inne grupy.

Jesteśmy w kontakcie!

*Autor obrazka: Juliusz Martwy

17
 
 

19 kwietnia 2023 roku w bitwie pod Bachmutem zginęło trzech anarchistów: Amerykanin Cooper Andrews, Irlandczyk Finbar Cafferkey i Rosjanin Dmitrij Pietrow, znany nam dotychczas jako Ilya Leshy. Osoby w naszych sieciach przez lata współpracowały ze wszystkimi trzema towarzyszami.

Możesz przeczytać jego własnymi słowami o motywacjach Coopera tutaj i zapoznać się z pochwałą jego towarzyszy tutaj. O działalności Finbara przez całe życie możesz dowiedzieć się tutaj, przeczytać z nim wywiad tutaj i posłuchać jego piosenki tutaj. W poniższej mowie pochwalnej poznajemy życie Dmitrija Pietrowa, który występował także pod pseudonimami Ilja Leszy i Fil Kuzniecow. Aby uzyskać tło, powinieneś zacząć od przeczytania oświadczeń jego towarzyszy z Anarcho-Komunistycznej Organizacji Bojowej, Komitetu Oporu i Kolektywów Solidarnościowych, a także oświadczenia Dmitrija zza grobu, które są dostępne tutaj.

Na kilka tygodni przed wybuchem wojny Dmitry wziął udział w wywiadzie, który zamieściliśmy w naszej relacji na temat rozwijającej się sytuacji. Pierwszego dnia rosyjskiej inwazji, w warunkach, które musiały być trudne, Dmitry znalazł czas, aby porozmawiać z nami o reakcji anarchistów. Podczas naszej wymiany zdań w następnym roku byliśmy pod wrażeniem jego pokory, powagi, z jaką podchodził do swoich wysiłków, oraz jego szczerej chęci krytyki. 1

Kiedy Dmitrij został zabity, jego towarzysze ujawnili, że był on zaangażowany w niektóre z najważniejszych inicjatyw anarchistycznych w Rosji XXI wieku, w tym współzałożyciel Anarcho-Komunistycznej Organizacji Bojowej. W tym miejscu przedstawimy przegląd jego wysiłków jako migawkę ostatnich dwóch dekad walk w świecie poradzieckim, kończąc się tłumaczeniami dwóch jego tekstów: „Być rewolucjonistą” i „Misja anarchizmu w świecie”. Świat Współczesny” i kolejny tekst o nim z Anarchokomunistycznej Organizacji Bojowej.

18
 
 

W tym filmie białoruski anarchista ze znakiem wywoławczym „Salam” opowie wam, dlaczego białoruscy anarchiści walczą na Ukrainie z rosyjskim imperializmem. Ten film dotyczy naszych towarzyszy na całym świecie i jest stworzony dla tych, którzy nie rozumieją, dlaczego anarchiści są zaangażowani w tę wojnę.

Salam to białoruski anarchista, strzelec moździerzowy. Na Białorusi brał czynny udział w protestach przeciwko dyktaturze Łukaszenki i w wyniku represji został zmuszony do emigracji z Białorusi. Od samego początku wojny Salam przyjeżdżał na Ukrainę z Polski, aby ochotniczo walczyć z dyktaturą Kremla bezpośrednio z bronią w rękach.

TranskrypcjaWitam, mój pseudonim to Salaam.

Jestem białoruskim anarchistą i wolontariuszem. Nagrywam ten film na prośbę towarzysza z Komitetu Oporu.

A w tym filmie opowiem wam dlaczego jestem anarchistą z Białorusi i inni białoruscy anarchiści tu przyjeżdżali.

I dlaczego teraz tu jesteśmy i walczymy w armii ukraińskiej przeciwko rosyjskiej agresji.

Oprócz wprowadzenia, ten film będzie w języku rosyjskim.

Robimy to, aby jak najwięcej osób mogło to zrozumieć co ja i moi towarzysze zamierzamy wam teraz przekazać. Jako białoruski anarchista wiem bardzo dobrze, czym jest dyktatura.

I widziałem bardzo dobrze w moim kraju, co cały ten rosyjski świat do czego walczy Putin i jego armia.

tylko w moim kraju Obecnie oficjalnie przebywa w nim ponad 1500 więźniów politycznych W protestach przeciwko dyktaturze Łukaszenki zginęło kilkadziesiąt osób.

Po wyborach w 2020 r. dyktaturę Łukaszenki utrzymuje się jedynie za pomocą przemocy, a władza Putina pomoc bezpośrednia.

W wyniku represji politycznych Ja, wielu moich towarzyszy i wielu innych Białorusinów zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów.

Od 2020 roku Białoruś opuściło prawie pół miliona osób. Wszystko z powodu represji wobec dyktatury.

My, Białorusini, doskonale wiemy, jak to jest otrzymać wyrok karny pięciu do dwudziestu lat za pokojowy protest.

Jak to jest być bitym tylko za ujawnienie się i powiedzenie „nie” niesprawiedliwości.

Wiemy, jak to jest zostać postrzelonym przez ludzi, którzy powinni cię chronić.

Widząc to wszystko na Białorusi, doskonale rozumiemy, co się stanie, jeśli Rosja wygra tutaj, na Ukrainie.

Zbudują tutaj ten sam marionetkowy reżim dyktatorski, jaki zbudowali w Mińsku.

Jedyna różnica jest taka, że na Białorusi tylko biją ludzi i wsadzają ich do więzienia.

Ale jeśli Rosja wygra na Ukrainie, ludzie zostaną zastrzeleni na ulicy.

I tu nikt nie będzie próbował przeprowadzać żadnych procesów, bawić się w jakąś demokrację z którym Łukaszenko czasami próbuje flirtować.

Po prostu będą masowo zabijać ludzi.

I widzieliśmy to doskonale tutaj, gdy okupanci rosyjscy opuścili Buchę i inne miasta.

Horror rosyjskiego świata jest jednym z najważniejszych powodów dlaczego ja i moi towarzysze teraz tu walczymy.

Dla nas, Białorusinów, bardzo ważne jest, aby tu walczyć, bo tu walczymy nie tylko o wolność na Ukrainie, ale i o wolność na Białorusi.

Doskonale zdajemy sobie sprawę, że dopóki nie powstrzymamy reżimu Putina, nie będziemy mogli wrócić na Białoruś i wyzwolić naszych towarzyszy.

Tak, współczesne państwo ukraińskie, jak w zasadzie każde państwo, ma ogromną liczbę problemów.

Jako anarchista nie bardzo mi się to podoba.

Uważam, że nie powinna ona istnieć w przyszłości w takiej formie, w jakiej istnieje obecnie.

Ale teraz są tylko dwie alternatywy: albo zwycięstwo Ukrainy i niedoskonały system, który istnieje tu i teraz, albo dyktatura wojskowa, która przyniesie narodowi ukraińskiemu jedynie cierpienie, łzy i ból.

Jeśli Rosja tu wygra, nie będzie niezależnych związków zawodowych, żadnych organizacji praw człowieka żadnych oddolnych struktur samoobrony przed arbitralnymi rządami urzędników i policji.

Tu nie będzie zupełnie nic, będzie tylko ogromny obóz koncentracyjny.

Często słyszymy piękne frazy i hasła naszych zachodnich towarzyszy mówiące, że musimy złożyć broń i nie brać udziału w konflikcie klasowym, że jest to wojna mocarstw imperialistycznych że klasa robotnicza nie ma nic do stracenia poza łańcuchami i nie może brać udziału w tej wojnie, i mnóstwo innych pięknych haseł, które niestety nie mają nic wspólnego z rzeczywistością.

W Rosji nie ma dziś większego ruchu antywojennego które mogłyby zatrzymać tę wojnę.

A wszelkie apele o złożenie broni są apelami do Ukrainy, aby po prostu milcząco przyjęła okupantów i znosić przemoc, grabieże i morderstwa, jakie przynoszą tutaj do ukraińskich domów.

Wszystkie te piękne hasła mogą być istotne gdyby w Rosji istniał jakiś rewolucyjny rdzeń zdolny obalić dyktaturę Putina.

Niestety nie ma innego wyjścia niż zbrojny opór wobec faszystowskiego reżimu, który dziś zaatakował Ukrainę. I trzeba to zrozumieć, że dzisiejsza wojna na Ukrainie otwiera ogromne pole możliwości dla anarchistów czego ważne jest, aby nie przegapić.

Po raz pierwszy od prawie 100 lat możemy teraz stworzyć poważną organizację polityczno-wojskową.

Jest teraz miejsce w Europie, gdzie anarchiści mogą zdobyć prawdziwe doświadczenie bojowe.

Doświadczenie bojowe w prawdziwej współczesnej wojnie. A dzisiaj, co anarchiści robią w tym konflikcie, jakie zajmują stanowisko, ile wysiłku w to włożyli i ilu anarchistów jest skłonnych zaryzykować tutaj swoje życie zadecyduje, co stanie się z ruchem anarchistycznym w Europie i to nie tylko w Europie, ale na całym świecie.

To, co dzisiaj zrobimy, bezpośrednio zadecyduje o przyszłości Ukrainy będzie miał silny i zorganizowany, anarchistyczny i nieautorytarny ruch lewicowy.

Czy będzie to opłacalne, czy będzie zorganizowane i czy będzie w stanie odeprzeć wroga.

Tak, doskonale zdajemy sobie sprawę, że po wojnie będziemy mieli starcia z ultraprawicą.

I z państwem, które będzie atakować wolność i prawa ludzi. Doskonale rozumiemy, że w przyszłości doświadczenie, które tutaj zdobędziemy, te struktury, które musimy tu teraz stworzyć, przydadzą się nam w dalszej walce o wolną Ukrainę.

Dziś anarchiści i nieautorytarna lewica w BUR i w zasadzie w całej Europie znajdują się na rozdrożu.

Z jednej strony piękne hasła o pokoju, o walce klas, które rzadko są poparte zdecydowanymi działaniami, które raczej nie doprowadzą do niczego pozytywnego.

Po drugiej stronie czeka nas inna droga – droga niebezpieczna, pełna kompromisów, pełna bólu cierpienia i straty.

Jest to jednak droga, która może nas doprowadzić do pojawienia się nowego, potężnego, wyzwoleńczego ruchu, co może wówczas zmienić cały obraz w regionie, później w Europie, a może i na całym świecie.

I od nas i od naszych decyzji będzie zależało, jaką drogą pójdziemy i co uda nam się osiągnąć.

I ostatnią rzeczą, którą chcę powiedzieć, jest apel do naszych zachodnich towarzyszy.

Nie potrzebujemy waszego westsplainingu, potrzebujemy waszej solidarności.

19
20
21
22
23
 
 

Przepraszam za tłumaczenie maszynowe:

W 2008 r. queerowi anarchiści zebrali się w Chicago, aby zaplanować zakłócenie spektaklu wyborczego i połączyć sieć z powstających grup młodzieżowych w wielu miastach. Piętnaście lat później przedstawione wówczas propozycje – przestępczość, autonomiczna samoobrona, zamieszki i orgie – są potrzebne bardziej niż kiedykolwiek. Lata, które upłynęły od tego czasu, charakteryzowały się intensyfikacją — kryzysu, wyobcowania, straty i walki. Prawica nie kryje się już za eufemizmami: chce eksterminacji osób trans i queer. Lewica oferuje tylko fałszywe rozwiązania: głosować, przekazywać darowizny, asymilować się. Dekada reprezentacji, symboliczne zwycięstwa prawne, aktywizm w mediach społecznościowych i nasycenie rynku masowego sprawiły, że jesteśmy w gorszej sytuacji pod każdym względem. Nasi przyjaciele z dobrej pogody nie uchronią nas przed konsekwencjami swojej strategii pustej widoczności. Nieunikniony wniosek jest taki, że musimy się zjednoczyć, aby się chronić.

Historia potwierdza dziwną spuściznę budowania więzi w świecie, który nas nienawidzi, spuściznę szalonej radości – spuściznę odwetu. Ataki będą kontynuowane na nasze kluby nocne, lasy, bajki i rodzeństwo. Aby się utrzymać, potrzebujemy przestrzeni – pod ziemią, jeśli to konieczne – aby ponownie się spotkać, przestrzeni do pamiętania, budowania, dzielenia się i konspiracji.

W tym duchu z radością ogłaszamy powrót konwergencji Bash Back! Piętnaście lat od pierwotnego zgromadzenia Chicago będzie gospodarzem konwergencji 2023 w dniach 8–11 września. Towarzysze, starzy i nowi, są zaproszeni do dyskusji o tym, co jest nadal ważne w przeszłości i co jest potrzebne w teraźniejszości. Zgodnie z tradycją konwergencja obejmie prezentacje, warsztaty, dystrybucje, imprezy i inne okazje do robienia zamieszania.

24
 
 

​​The Polish anarchist magazine Inny Świat has published an interesting text in which our colleagues talk about the difference between the views of anarchists from Eastern Europe and the West on the war.

How the war itself has changed: what is the difference between the first phase of the war and what we have after February 24, 2022.

Interesting thoughts on ethnic identity, people, nationalism, national movements, and national symbols.

The role of Putin's propaganda and agents in the sympathy of the Western left for Putin's regime and its ugly metastases, such as the anti-people regimes of the so-called LDPR and others, is not ignored.

The language of the text is Polish.

25
1
Pandemix Praxis (scrappycapydistro.info)
submitted 1 year ago by nbnd@szmer.info to c/anarchizm@szmer.info
 
 

Bardzo fajny zin anarchistów z Berlina o reakcji anarchistów na obecnie trwającą pandemię COVIDa. Polecam przeczytać całość

"This crisis might not feel like it matters to you, but every struggle matters because all are intertwined.67 It’s wrong when our movement disregards white supremacy or rape culture, and it’s just as wrong that we leave our disabled comrades to fend for themselves. Our spaces need to be radically inclusive, and that means making significant and accommodate others. The changes we made at the beginning of the pandemic were so effective that we wiped entire strains of the flu from existence.68 We could have held on to these changes and created new ways of relating and living, but we let them slip away. We could have embodied a counter to the current society and demonstrated to others that such a shift is possible. We could have built a new world in the cracks of the old. We didn’t, not really. But we still can"

view more: next ›